(بسم الله الرحمن الرحیم)
هر فرد و جامعه‌ای كه اطاعت شیطان‌های انسانی و جنی را اختیار كند، گرفتار اموری می‌شود كه شناسایی آن، می‌تواند گامی مهم برای شناسایی دوست و دشمن باشد؛ به این معنا كه شیطان، دشمنی است كه خود را به عنوان دوست معرفی می‌كند و امور باطل و نابهنجار را به عنوان كارهای نیك و پسندیده و مفید جلوه می‌دهد.

(بسم الله الرحمن الرحیم)
بسياري از ايده ‏‏هاي صهيونيست‏‏هاي مسيحي ـ که اعتقاد به قدرت ها و نیروهای شگرف شیطان، بخش مشترک این ایده ها با شیطان پرستان است ـ در اشعار سران متال به روشني به چشم مي‏‏ خورد و عقيده در مورد قدرت بي‏‏ نظير شيطان در آخرالزمان درآن موج مي‏‏ زند.

(بسم الله الرحمن الرحیم)

در بحار الانوار از امیرالمؤمنین (ع) نقل شده است که چهار چیز اعم از «مستی که به وسیله شراب به وجود می‌آید»، «مستی که در اثر مال حاصل می‌شود»، «مستی که در اثر خواب زیاد به دست می‌آید» و «مستی که در اثر پست و مقام و ریاست در انسان ایجاد می‌شود»، باعث مستی انسان می‌شود.

(بسم الله الرحمن الرحیم)

شیطان‌پرستی

نگاهی به تاریخچه ی شیطان‌پرستی

شیطان‌پرستی پیشینه‌ای هزاران ساله دارد و دلیل آن را پرستش هر موجود دارای قدرت از سوی مردمان هزاران سال پیش و یا در نظر گرفتن دو خدای ضد هم یعنی خدای خیر و شر می‌دانند که نمونه ی آن در آیین زرتشت و قبل از آن در دنیای مصر باستان و بین‌النهرین دیده می‌شود، اما برای نخستین بار «توماس‌هاردینگ» در 1565 میلادی در کتاب «تکذیب یک کتاب» واژه ی شیطان‌پرستی را علیه «مارتین‌لوتر» به کار برد و باعث ترویج و شیوع این لفظ شد، تا آن‌جا که شیطان‌پرستی در قرن‌های هفدهم و هجدهم میلادی در برخی کشورهای غربی به صورت یک رسم ظهور پیدا کرد که به مخالفت با دین‌های ابراهیمی می‌پرداخت.

(بسم الله الرحمن الرحیم)
آیت الله جوادی آملی در تفسیر آیات 132 تا 133 سوره بقره﴿وَ وَصَّيٰ بِهَا إِبْرَاهِيمُ بَنِيهِ وَ يَعْقُوبُ يَا بَنِيَّ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَيٰ لَكُمُ الدِّينَ فَلاَ تَمُوتُنَّ إِلاِّ وَ أَنْتُم مُسْلِمُونَ * أَمْ كُنْتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِيهِ مَا تَعْبُدُونَ مِن بَعْدِى قَالُوا نَعْبُدُ إِلهَكَ وَ إِلهَ آبائِكَ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ إِلهاً وَاحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ) که به مسئله مسلمان بودن حضرت ابراهیم(ع) و دیگر پیامبران الهی اشاره دارد، گفت: خداوند در این آیات بعد از اينكه معيار رشد و سفه را مشخص كرد و معيار عقل و جهل را بيان كرد و فرمود: ملت ابراهيم(ع) بر اساس رشد و عقل تنظيم شد و اعراض از اين ملت نشانه سفاهت و جهل است. آنگاه فرمود: همين ملت و دين حق را ابراهيم(ع) به فرزندانش توصيه كرد و يعقوب(ع) هم به فرزندانش توصيه كرد و فرزندانشان را به اسلام فرا خواندند، گفتند: نميريد مگر اينكه مسلمان باشيد: ﴿و وصّيٰ بها ابراهيم بنيه و يعقوب يا بني ان الله اصطفيٰ لكم الدين فلا تموتن إلاّ و انتم مسلمون﴾.